o verdadeiro heroísmo está en transformar os desexos en realidades e as ideas en feitos "sempre en Galicia"

miércoles, marzo 15, 2006

Más pastis

Anoche hubo suerte y pillé al doctor Ordóñez en casa. Acordamos que habría que optar por algo más potente, así que me recetó unos antibióticos. Me dijo que mis males eran resultado de la maldición del Cacique de Irinagen. Esto del cacique, no tiene nada que ver con el ron (como estará pensando en estos momentos alguno que yo sé), sino que es una leyenda nica. Cuando los españoles conquistaron estas tierras mataron a toda una población (la de Iriangen), y su líder (el Cacique), les maldijo, de modo que todos los que llegasen aquí sufrirían enfermedades. Y yo, como español, sigo sufriendo la maldición. Es curioso, salgo de Galicia, justo cuando nos libramos de la maldición del Cacique de Fraga y ahora me toca la del Cacique de Iriangen.

El médico también me comentó que tenía que mantener una dieta suave, sobre todo a base de comidas cocidas, para no forzar mucho la hernia de hiato. Eso ya lo llevo haciendo unas cuantas semanas. Como en este pueblo resultaba imposible comer suave en ningún restaurante, Freddy y yo decidimos comprarnos una cocinita de dos hornillos, una bombona de butano, una cacerola y una sartén. Montamos nuestro restaurante improvisado en un cuarto del CIDeS que tenía un pequeño fregadero. Por tanto, ahora me dedico a hacer famosa en este pueblo la cocina española al estilo estudiante. Las tortillas de patatas son todo un éxito. La variedad también resulta un poco limitada, porque en el supermercado Palí hay poca cosa, pero siempre se puede recurrir a la pasta.

Ahora sólo me queda tomarme mis pastillas durante 5 días y esperar a ver qué pasa. Como esto no lo solucione, esta enfermedad va a acabar con mi salud y con mi bolsillo, porque, así a lo tonto, ya llevo gastados en medicinas casi 200€. Por lo menos no gasto nada en el médico. El primer día que fui a junto de él, me acompañó Fofo el del CIDeS. Supongo que no quiso cobrarme la consulta porque ellos eran conocidos, pero desde aquella no me ha cobrado. No todo iba a ser mala suerte, no?

3 Comentarios:

Anonymous Anónimo said...

Hola Manolo.

Acabo de ver a tua foto de abaixo e si que te estas quedando nos osos, non me vai quedar máis remedio que pagarche a mariscada que tiñamos acordada, xa sei que non vai facer que engordes agora pero cando veñas vaste poñer as botas.

Cóidate. E xa nos contaras por quen ía ó do cacique.:)

PD: A cociña non é moi bonita pero creo que che vai ser máis efectiva.

8:40 a. m., marzo 16, 2006

 
Anonymous Anónimo said...

Manu!!

Dalle duro con esos champis que sabes facer tan ben jeje malo será que entre comer pasta cocida e fruta non te vaias poñendo mellor.

Eu sigo dicindo que si tiveras costume de tomar una copa despois de comer non che entraba bicho ningún no corpo.

Un saúdo, coidate

PD: Tamén nos podes contar si pasou algo con algunha nica, ou tes medo que che metan bichos no corpo tamén? jejeje ;)

3:06 p. m., marzo 16, 2006

 
Anonymous Anónimo said...

como dirian por aqui: ei neno ponte bien y no comas konachadas.
Lo que dice juan de la mariscada no te preocupes que se te procurará una buena cuando vengas, eso de cajón ya.
bueno, por lo de los bichos esos raros que sepas que por aqui tambien tenemos alguno jodido como el meningococo ese pero nosotros ya tenemos al varela que tiene un estomago mas potente que el tuyo.
Nas neno, cuidate y haber si te vuelve a crecer el poco pelo que te cortaste,bikiños.......

7:07 p. m., marzo 16, 2006

 

Publicar un comentario

<< Home